OSOBLIWOŚCI METODOLOGII NAUCZANIA DYSCYPLINY „PRZEPISY TECHNICZNE” - Scientific conference
Main page
UA RU EN

Congratulation from Internet Conference!

Hello

Рік заснування видання - 2014

OSOBLIWOŚCI METODOLOGII NAUCZANIA DYSCYPLINY „PRZEPISY TECHNICZNE”

24.07.2024 12:03

[4. Pedagogical sciences]

Author: Kosminskyi Ihor Vladlenovych, Ph, Profesor nadzwyczajny Wydziału Maszyn i Urządzeń Procesów Technologicznych, Kijowski Narodowy Uniwersytet Budownictwa i Architektury



Dyscyplina „Przepisy techniczne” jest jednym z kluczowych elementów szkolenia specjalistów w dziedzinie nauk technicznych, w szczególności inżynierii, budownictwa i przemysłu. Obejmuje szeroki zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do zapewnienia jakości i bezpieczeństwa produktów, procesów i usług. Jednak nauczanie tej dyscypliny stoi przed szeregiem wyzwań związanych z dynamicznymi zmianami w ramach regulacyjnych, szybkim rozwojem technologii i potrzebą integracji wiedzy teoretycznej z umiejętnościami praktycznymi.

Znaczenie nauczania dyscypliny „Przepisy techniczne” wynika z kilku czynników:

1. Dynamiczne zmiany w ramach regulacyjnych. Częste zmiany w normach krajowych i międzynarodowych wymagają ciągłej aktualizacji programów nauczania i materiałów.

2. Postęp technologiczny. Szybki rozwój technologii stwarza nowe wymagania w zakresie przepisów technicznych, co wymaga ciągłego aktualizowania wiedzy nauczycieli i uczniów.

3. Umiędzynarodowienie edukacji. Potrzeba uwzględnienia międzynarodowych standardów i praktyk wymaga od nauczycieli włączenia globalnego podejścia do procesu uczenia się. Główne problemy związane z metodami nauczania to przede wszystkim zapewnienie adekwatności materiałów edukacyjnych. Biorąc pod uwagę szybkie zmiany w przepisach technicznych, nauczyciele stają przed wyzwaniem aktualizowania materiałów dydaktycznych. Ważne jest, aby programy i materiały były aktualizowane w odpowiednim czasie, zgodnie z nowymi standardami i przepisami [1]. Drugim jest integracja wiedzy teoretycznej z umiejętnościami praktycznymi. Jednym z głównych wyzwań jest zapewnienie równowagi między wiedzą teoretyczną a umiejętnościami praktycznymi. Nauczyciele powinni znaleźć skuteczne metody integracji aspektów teoretycznych z rzeczywistymi sytuacjami praktycznymi, które pozwolą uczniom lepiej przyswoić materiał i przygotować się do wykonywania czynności zawodowych [2]. Po trzecie, wykorzystanie nowoczesnych technologii informacyjnych. Włączenie technologii informacyjnej do procesu nauczania jest ważnym aspektem, który przyczynia się do skuteczności uczenia się. Jednak korzystanie z technologii informacyjnych (IT) wymaga od nauczycieli dodatkowej wiedzy i umiejętności, a także zasobów do tworzenia i utrzymywania platform e-learningowych, materiałów multimedialnych i wirtualnych laboratoriów [3]. Po czwarte, jest to rozwój krytycznego myślenia i kreatywności. Nowoczesna edukacja powinna mieć na celu rozwijanie krytycznego myślenia i zdolności twórczych uczniów. Wymaga to od nauczycieli stosowania interaktywnych metod nauczania, takich jak studia przypadków, gry fabularne i uczenie się oparte na projektach [4].

Celem tego badania jest zidentyfikowanie skutecznych metod nauczania dyscypliny „Regulacje techniczne”, biorąc pod uwagę współczesne wymagania i wyzwania. Główne cele badania obejmują: 

1. Analizę nowoczesnych podejść do nauczania „Przepisów technicznych” w instytucjach szkolnictwa wyższego.

2. Identyfikacja problemów i przeszkód napotykanych przez nauczycieli w nauczaniu tej dyscypliny.

3. Opracowanie zaleceń dotyczących poprawy metod nauczania, z uwzględnieniem integracji technologii informacyjnej i innowacyjnych metod nauczania.

Aby osiągnąć cel, jakim jest zidentyfikowanie skutecznych metod nauczania dyscypliny „Przepisy techniczne”, które uwzględniają współczesne wymagania i wyzwania, konieczne jest stosowanie różnorodnych materiałów i metod. Pozwala to na kompleksową analizę, opracowanie i wdrożenie nowoczesnych metod nauczania. Poniżej znajduje się opis materiałów i metod. Wśród źródeł literaturowych należy zwrócić uwagę na artykuły naukowe i monografie dotyczące metodologii nauczania dyscyplin technicznych, w szczególności prace Browna, T. R. [3], Jonesa, A. i Smitha, B. [5]; publikacje obejmujące nowoczesne podejścia i technologie w szkolnictwie wyższym, a mianowicie takich autorów jak Muller, R. [4] i Taylor, S. [6], a jednocześnie krajowe i międzynarodowe standardy regulacji technicznych [7]. Jeśli chodzi o materiały do nauczania i uczenia się, warto zwrócić uwagę na podręczniki takich autorów jak Ivanov, V. G. [1], Petrov, O. V. [2], a także programy nauczania i plany dla dyscypliny „Przepisy techniczne” z instytucji szkolnictwa wyższego [10,11], wirtualne laboratoria i programy symulacyjne [8].

Metody te obejmują:

1. Metody badań empirycznych. Ankiety wśród nauczycieli i studentów. Przeprowadzanie ankiet i wywiadów w celu zebrania danych na temat skuteczności istniejących metod nauczania, trudności napotykanych przez studentów oraz ich sugestii dotyczących usprawnienia procesu uczenia się [4]. Obserwacja procesu uczenia się. Badanie praktyki nauczania przepisów technicznych w różnych instytucjach edukacyjnych w celu zidentyfikowania najlepszych praktyk i możliwych problemów [9].

2. Metody badań eksperymentalnych. Eksperymentalne wdrażanie nowych metod. Prowadzenie eksperymentów z wprowadzaniem innowacyjnych metod nauczania (studia przypadków, gry fabularne, uczenie się oparte na projektach) i ocena ich skuteczności[6].  Analiza porównawcza wyników. Porównanie wyników uczniów, którzy uczyli się zgodnie z tradycyjnymi metodami, z wynikami uczniów, którzy uczestniczyli w grupach eksperymentalnych[8].

3. Metody przetwarzania i analizy danych. Analiza statystyczna. Wykorzystanie metod statystycznych do analizy danych uzyskanych z ankiet, obserwacji i eksperymentów w celu identyfikacji wzorców i oceny skuteczności nowych metod [3]. Analiza SWOT. Identyfikacja mocnych i słabych stron, szans i zagrożeń nowych metod nauczania w celu opracowania zaleceń dotyczących ich poprawy [4].

Wnioski. Metodologia nauczania dyscypliny „Regulacja techniczna” ma swoje unikalne cechy, które znajdują odzwierciedlenie w strukturze procesu edukacyjnego, metodach prezentacji materiału i kształtowaniu praktycznych umiejętności studentów. Główne aspekty decydujące o skuteczności nauczania tej dyscypliny obejmują:

1. Interaktywne metody nauczania: Wykorzystanie interaktywnych metod, takich jak studia przypadków, odgrywanie ról i symulacje, przyczynia się do głębszego zrozumienia złożonych przepisów i norm technicznych. Pozwala to uczniom aktywnie angażować się w proces uczenia się i rozwijać krytyczne myślenie.

2. Orientacja praktyczna: Ważnym elementem jest integracja wiedzy teoretycznej z zadaniami praktycznymi. Praca laboratoryjna, zajęcia praktyczne i udział w projektach pomagają studentom zastosować zdobytą wiedzę w praktyce, co zwiększa ich kompetencje zawodowe.

3. Podejście interdyscyplinarne: Nauczanie dyscypliny „Regulacje techniczne” jest często łączone z innymi dyscyplinami, takimi jak zarządzanie, prawo i ekonomia. Przyczynia się to do kształtowania kompleksowej wizji problemów regulacji technicznych i ich wzajemnych powiązań z innymi obszarami działalności.

4. Wykorzystanie nowoczesnych technologii: Włączenie technologii informatycznych do procesu kształcenia, w szczególności wykorzystanie specjalistycznego oprogramowania do modelowania i analizy, przyczynia się do poprawy jakości kształcenia i szkolenia.

5. Zaangażowanie praktyków: Zapraszanie specjalistów z branży i ekspertów w dziedzinie regulacji technicznych do nauczania tej dyscypliny zapewnia przekazywanie studentom odpowiedniej wiedzy i doświadczenia, co jest ważne dla ich przyszłej działalności zawodowej.

Dlatego też skuteczna metodologia nauczania dyscypliny „Przepisy techniczne” opiera się na połączeniu wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych, interaktywnych metod nauczania, interdyscyplinarnego podejścia i wykorzystania nowoczesnych technologii. Zapewnia to szkolenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów zdolnych do skutecznej pracy w dziedzinie regulacji technicznych i normalizacji.

Odniesienia:

1. Ivanov V. G. Podstawy regulacji technicznych. Kijów: Wydawnictwo KNUBA, 2016.

2. Petrov O. V. Praktyczne aspekty regulacji technicznych. Charków: KNUBA, 2018.

3. Brown T. R. Platformy e-learningowe w edukacji technicznej. London: Taylor & Francis. 2019.

4. Muller R. Uczenie się oparte na projektach w edukacji technicznej. Berlin: Springer (2018).

5. Jones A. & Smith B. Multimedia w edukacji: Enhancing learning through technology. New York: Springer. 2017.

6. Taylor S. Uczenie się sytuacyjne w kształceniu zawodowym. Oxford: Oxford University Press. 2020.

7. ISO/IEC 17000:2020. Ocena zgodności - Słownictwo i zasady ogólne. URL: https://www.iso.org/obp/ui/#iso:std:iso-iec:17000:ed-2:v2:en (dostęp 20.07.2024).

8. Lee J., Park S., & Kim Y. . Wirtualne laboratoria w edukacji inżynierskiej. Singapur: Springer. 2020

9. Smith D. Uczenie się oparte na problemach: Studia przypadków i praktyczne zastosowania. Londyn: Routledge. 2019.

10. Program dyscypliny „Regulacja techniczna”. Połtawska Akademia Rolnicza. URL: https://www.pdau.edu.ua/sites/default/files/node/4939/nptehnichneregulyuvannyadocx.pdf (dostęp 20.07.2024).

11. Program pracy dyscypliny „Przepisy techniczne, standaryzacja i certyfikacja”. NAU. URL: https://er.nau.edu.ua/bitstream/NAU/54124/2/01_ТРСС_РП.pdf (dostęp: 20.07.2024).



Creative Commons Attribution Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution 4.0 International License
допомога Знайшли помилку? Виділіть помилковий текст мишкою і натисніть Ctrl + Enter

Another articles in this section

Сonferences

Conference 2024

Conference 2023

Conference 2022

Conference 2021

Conference 2020

Conference 2019

Conference 2018

Conference 2017

Conference 2016

Conference 2015

Conference 2014

:: LEX-LINE :: Юридична лінія

Міжнародна інтернет-конференція з економіки, інформаційних систем і технологій, психології та педагогіки

Наукові конференції

Економіко-правові дискусії. Спільнота